Efektywność udzielanej pomocy w dużej mierze zależy od poprawnego rozpoznania, czyli trafnej diagnozy, a ta może zostać przeprowadzona przy użyciu dobrze dobranych i umiejętnie wykorzystywanych, wysokiej jakości narzędzi diagnostycznych. W ostatnim czasie w obszarze diagnozy psychologicznej młodzieży mamy do dyspozycji różnorodne narzędzia diagnostyczne. Liczba dostępnych metod diagnostycznych intensywnie się zwiększa.
Kategoria: Artykuły
Dynamika zmian związanych z dostępnymi na rynku substancjami psychoaktywnymi jest niezwykle duża. Wydaje się, że nasza wiedza, czy to w kontekście rodzajów, składu tych substancji, efektów po zażyciu, czy powodów ich przyjmowania, cały czas musi być uaktualniana.
Zawarte w klasyfikacjach diagnostycznych akty autoagresywne dotyczą przede wszystkim przemocy fizycznej skierowanej na samego/samą siebie. Tak rozumiane samouszkodzenia mają często swój początek między 13. a 15. rokiem życia, a ich częstotliwość u młodzieży jest ok. 2–5 razy większa niż u osób dorosłych (Baiden, Stewart i Fallon, 2018; Makowska i Gmitrowicz, 2018; Radziwiłłowicz, 2020; Walsh, 2014). Do niedawna traktowane jako objaw innych zaburzeń, samouszkodzenia coraz częściej traktowane są przez badaczy i klinicystów jako odrębny fenomen.
Bullying, w przeszłości określany jako mobbing, charakteryzuje się szeroką gamą mechanizmów przemocy grupowej w środowisku rówieśniczym.
Osoby, które pracują z dziećmi o zróżnicowanych potrzebach edukacyjnych, powinny doskonale znać i stosować zasady udzielania pomocy psychologiczno- -pedagogicznej. Zbyt późno dostrzeżone problemy dziecka mogą negatywnie wpływać na jego wyniki w nauce, zachowanie czy też funkcjonowanie zarówno w placówce edukacyjnej, jak i w środowisku domowym.
Dzieci i nastolatki działają w ramach złożonego systemu społecznego łączącego istotne wpływy rodziny, opiekunów, przyjaciół i szkoły. Ważne, by uznać ich istnienie i zaangażować je w terapię (Stallard, 2021). Rodzina to najważniejsze środowisko dziecka. Na każdym etapie jego życia szczególną rolę odgrywają rodzice. Dlatego wydaje się niemożliwe prowadzenie takiej terapii bez udziału rodziców czy opiekunów.
Kryzys zdrowia psychicznego wśród młodzieży w Polsce jest faktem, o którym mówimy głośno od kilku lat. Według statystyk Komendy Głównej Policji każdego dnia w Polsce minimum sześciu nastolatków podejmuje próbę samobójczą. Musimy jednak pamiętać, że liczba ta jest z pewnością niedoszacowana, gdyż obejmuje tylko próby, do których wezwani zostali funkcjonariusze policji.