Terapia akceptacji i zaangażowania (acceptance & commitment Therapy, ACT) proponuje funkcjonalne i transdiagnostyczne podejście do procesu terapeutycznego. Oznacza to, że silnie skupia się na zrozumieniu funkcji danych zachowań i stara się je rozumieć w szerokim kontekście. Nie zakłada, że dane zachowanie jest „nieprawidłowe” lub „prawidłowe”. Uznaje, że to samo zachowanie może być pożądane lub nie w zależności od kontekstu sytuacyjnego i przeszłych doświadczeń.
Dział: Metody terapii
Dynamika zmian związanych z dostępnymi na rynku substancjami psychoaktywnymi jest niezwykle duża. Wydaje się, że nasza wiedza, czy to w kontekście rodzajów, składu tych substancji, efektów po zażyciu, czy powodów ich przyjmowania, cały czas musi być uaktualniana.
Zawarte w klasyfikacjach diagnostycznych akty autoagresywne dotyczą przede wszystkim przemocy fizycznej skierowanej na samego/samą siebie. Tak rozumiane samouszkodzenia mają często swój początek między 13. a 15. rokiem życia, a ich częstotliwość u młodzieży jest ok. 2–5 razy większa niż u osób dorosłych (Baiden, Stewart i Fallon, 2018; Makowska i Gmitrowicz, 2018; Radziwiłłowicz, 2020; Walsh, 2014). Do niedawna traktowane jako objaw innych zaburzeń, samouszkodzenia coraz częściej traktowane są przez badaczy i klinicystów jako odrębny fenomen.